ul. Warszawska 31–33, dom mieszkalny

Po­ło­że­nie:
We wschod­niej czę­ści mia­sta, na te­re­nie Przed­mie­ścia Mal­bor­skiego, roz­wi­nię­tego w XIX i pocz. XX wieku w kie­runku po­łu­dnia i wschodu wzdłuż obec­nej ul. War­szaw­skiej (Hin­den­burg­strasse), gdzie na du­żych par­ce­lach lo­ko­wano re­pre­zen­ta­cyjne bu­dowle uży­tecz­no­ści pu­blicz­nej i re­zy­den­cje wyż­szych urzęd­ni­ków re­gen­cji. Po prze­kro­cze­niu to­rów ko­le­jo­wych wia­duk­tem w ciągu jezdni, ulica zmie­nia swój cha­rak­ter, bu­dynki od­da­lają się od osi jezdni, tracą swój re­pre­zen­ta­cyjny cha­rak­ter, de­tal jest skrom­niej­szy, formy bar­dziej ty­powe. Ka­mie­nice mają duże ga­ba­ryty i prze­waż­nie 3 kon­dy­gna­cje. Bu­dy­nek nr 31–33 wznie­siony jest w pół­noc­nej pie­rzei jako wol­no­sto­jąca ka­mie­nica bliź­nia­cza, na te­re­nie o nie­wiel­kim spadku w kie­runku po­łu­dnia, od tro­tu­aru dzieli ją traw­nik, przy szczy­tach po­je­dyn­cze lipy, od za­chodu, znacz­nie ni­żej po­ło­żony, zruj­no­wany i nad­pa­lony dom nr 29, przy­go­to­wany do roz­biórki.

Okre­śle­nie obiektu/​funkcja:
Dom miesz­kalny, wie­lo­ro­dzinny.

Przed 1945 ro­kiem: 
Ka­mie­nica czyn­szowa.

Historia/​Datowanie:
Ka­mie­nica wznie­siona w la­tach 20-tych XX wieku, wraz z po­zo­stałą za­bu­dową wschod­niego od­cinka dzi­siej­szej ulicy War­szaw­skiej (przed 1945 r. — Hin­den­burg­strasse).

Opis: 
Ka­mie­nica mu­ro­wana z ce­gły ce­ra­micz­nej, tyn­ko­wana, zło­żona z dwóch bliź­nia­czych po­łą­czo­nych do­mów, w ca­ło­ści pod­piw­ni­czona, część środ­kowa dwu­kon­dy­gna­cjowa z użyt­ko­wym pod­da­szem, ry­za­lity i klatki scho­dowe trój­kon­dy­gna­cjowe, na­kryta dwu­spa­do­wym da­chem ze stromą po­ła­cią fron­tową krytą kar­piówką — część środ­kowa, ry­za­lity z pła­skimi da­chami kry­tymi papą. Bu­dy­nek wznie­siony na rzu­cie pro­sto­kąta z wą­skimi anek­sami kla­tek scho­do­wych sy­me­trycz­nie od wschodu i za­chodu, pro­sto­kątna ofi­cyną do­bu­do­waną od pół­nocny, płyt­kimi ry­za­li­tami dwu­osio­wymi w skraj­nych osiach i be­to­no­wym ta­ra­sem przed czę­ścią środ­kową przy ele­wa­cji fron­to­wej.