ul. Warszawska 36, budynek mieszkalny

Po­ło­że­nie:
We wschod­niej czę­ści mia­sta, na te­re­nie Przed­mie­ścia Mal­bor­skiego, roz­wi­nię­tego w XIX i pocz. XX wieku w kie­runku po­łu­dnia i wschodu wzdłuż obec­nej ul. War­szaw­skiej (Hin­den­burg­strasse), gdzie na du­żych par­ce­lach lo­ko­wano re­pre­zen­ta­cyjne bu­dowle uży­tecz­no­ści pu­blicz­nej i re­zy­den­cje wyż­szych urzęd­ni­ków re­gen­cji. Po prze­kro­cze­niu to­rów ko­le­jo­wych wia­duk­tem w ciągu jezdni, ulica zmie­nia swój cha­rak­ter, bu­dynki od­da­lają się od osi jezdni, tracą swój re­pre­zen­ta­cyjny cha­rak­ter, de­tal jest skrom­niej­szy, formy bar­dziej ty­powe. Ka­mie­nice mają duże ga­ba­ryty i prze­waż­nie 3 kon­dy­gna­cje. Bu­dy­nek nr 36 po­ło­żony jest w po­łu­dnio­wej pie­rzei ulicy, od za­chodu przy­lega niż­szy dom nr 34, od wschodu prze­jazd na po­dwó­rze. Mię­dzy do­mem a tro­tu­arem traw­nik.

Okre­śle­nie obiektu/​funkcja:
Dom miesz­kalny, wie­lo­ro­dzinny ze skle­pem w par­te­rze.

Przed 1945 ro­kiem:
Ka­mie­nica czyn­szowa.

Historia/​Datowanie: 
Ka­mie­nica wznie­siona w 1 ćw. XX wieku, wraz z po­zo­stałą za­bu­dową wschod­niego od­cinka dzi­siej­szej ulicy War­szaw­skiej (przed 1945 r. — Hin­den­burg­strasse).

Opis:
Ka­mie­nica mu­ro­wana z ce­gły ce­ra­micz­nej, tyn­ko­wana, w ca­ło­ści pod­piw­ni­czona, dwu­kon­dy­gna­cjowa z użyt­ko­wym pod­da­szem, na­kryta da­chem man­sar­do­wym po­kry­tym bla­chą — w czę­ści fron­to­wej, trój­kon­dy­gna­cjowa w czę­ści tyl­nej z pła­skim da­chem kry­tym papą. Wznie­siona na pla­nie pro­sto­kąta z fron­to­wym, osio­wym płyt­kim ry­za­li­tem, przed któ­rym dwu­kon­dy­gna­cjowy ta­ras, od wschodu otwarty ga­nek wej­ściowy ze scho­dami, od po­łu­dnia ry­za­lit z wej­ściem podwórzowym.