Położenie:
We wschodniej części miasta, na terenie Przedmieścia Malborskiego, rozwiniętego w XIX i pocz. XX wieku w kierunku południa i wschodu wzdłuż obecnej ul. Warszawskiej (Hindenburgstrasse), gdzie na dużych parcelach lokowano reprezentacyjne budowle użyteczności publicznej i rezydencje wyższych urzędników regencji. Po przekroczeniu torów kolejowych wiaduktem w ciągu jezdni, ulica zmienia swój charakter, budynki oddalają się od osi jezdni, tracą swój reprezentacyjny charakter, detal jest skromniejszy, formy bardziej typowe. Kamienice mają duże gabaryty i przeważnie 3 kondygnacje. Budynek nr 42 posiada odmienny charakter, niż pozostała zabudowa ulicy, jest reliktem zabudowy podmiejskiej. Wolnostojący, w południowej pierzei ulicy, blisko jezdni, od podwórza niewielki warzywnik, dalej tereny wolne od zabudowy. Dom posadowiony poniżej poziomu obecnej jezdni.
Określenie obiektu/funkcja:
Dom mieszkalny.
Przed 1945 rokiem:
Dom mieszkalny.
Historia/Datowanie:
Wzniesiony w 3 ćw. XIX wieku, jako podmiejski dworek, zachowane elementy klasycyzujące (szczyt i drzwi wejściowe).
Opis:
Niewielki, parterowy budynek z użytkowym poddaszem, murowany z cegły, tynkowany, nakryty dachem naczółkowym z pokryciem ceramicznym (karpiówka w koronkę), nad aneksem południowym dach dwuspadowy kryty papą. Dom wzniesiony na planie prostokąta z szerokim aneksem z trójosiowym ryzalitem od strony północnej.